فایل کامل و عالی عوامل بیماری زونوتیک آبی و بررسی آمیب و پروتوزآ

آمیب و پروتوزآ به عنوان عوامل بیماری  زونوتیک آبی
چکیده: به علت نقشهای زندگی آزاد آمیب و زندگی انگلی پروتوزوآ، Entamoeba histoly tia و Balantidium coli آنها به عنوان عوامل اتیولوژی کشنده ترین انیسیفا درانسان ها وحیوانات به شمار می رند ، با میزبان هایی با سیستم ایمنی حد وسط وسیستم ایمنی رقابتی درمیان قربانیان. Acanthamoebaspp اغلب جزء عوامل کراتیتیس به شمار می روند .عفونت در اندام تنفسی ، شکستن در پوست یا بالا کشیده شدن آب به سوراخ های بینی ، و یا پخش شدن در سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد.E historica و B coli پروتوزو آی انگلی هستند که باعث اسهال خونی آمیبی می شوند. هر دو نوع عفونت ها در میان مدفوع پخش می شوند و با کیست ها به عنوان عفونت تجمع می کنند. آنسفالیتید آمیبی میتواند با تماس آب پخش شود ولی  به تنهایی کاری نمی کند. بیماری های آبی از طریق حیوانات به انسان سرایت نمی کنند. بیماریهایی را که E historica و B coli باعث می شوند توسط کیست هایی معمولاً در فاضلاب آلوده کننده آب به وجود می آیند.اسهال خونی آمیبی و بالانتیدیاز مثال هایی از      عفونت های آبی زئونوتیک می باشند که از انسان به انسان قابل سرایت هستند. طریقه سرایت بیماری ها  آزمایش می شود و مراحل بازشناسی ، مداخله های آنتی میکروبی و تاثیر جهانی کردن نشریات توسط Elsevier B.V مورد بررسی قرار می گیرد.
بیرون از بدن میزبان ، نقش آن ها به عنوان پاتوژن از سال ۱۹۶۰ تشخیص داده شد. یعنی زمانیکه Entamoeba (1870)  و Balantidium (1870) برای بیشتر از یک قرن به عنوان عوامل اتیولوژیک از بیماری انسان شناخته شده بود ، به علت تاثیر اقتصادی وپزشکی آنها بر روی افراد ، E.histolytica وکمتر از آن B.coli ، موضوعات مطالعات گسترده در زمینه انتقال آنها ، پیوند وارتباط ممکن با زونوتیک ودرمان آنتی میکروبال ، بوده اند.
یک انگل ارگانیسمی می باشد که در سطح گسترده ای از عوامل از بین برنده میزبانش زندگی می کند ونمی تواند به مدت طولانی بدون حضور میزبان زندگیکند.به صورت تکنیکی ، زندگی آزاد آسیب به صورت انگلی نمی باشد اگر چه از آن همیشه به عنوان انگل نام برده اند. آنها یک جای مناسب برای خودشان در زمینه های انگلی ساخته اند. بیماریهایی که به علت آسیب تولید می شوند به خصوص انیسفالیتیدها اکثرا مهلک وکشنده هستند ، تشخیص پری مورتم آنها مشکل می باشد وعدم یک مشاهده خوب و درمان آنتی میکروبی وجود دارد.عوامل بسیاری در این دود هذ اخیر وجود داشته اند که باعث افزایش این آسیب ها شده اند :
۱.    اپیدمی شدن HIV / ایدز ، که باعث افزایش تعداد موارد Acanthomobex و انیسفالیتیدهای Balamuthia  شده اند
۲.    لنزهای نرم که برای Acanthomoeba عامل خوبی برای رسیدن به سطوحی شده اند که باعث کراتیتیس می شوند.
۳.    افزایش اوقات فراغت و تاثیر مناطقیکه برای تعطیلات مردم می روند وکنار    دریاچه های  گرم وفصول گرم سال مردم را بیشتر در معرض naegleria fowleri قرار داد وباعث بیماری  meningoencephatitic گردید.
۱.۱    موفقیت های کنونی رده بندی: رده بندی پروتوزوآ بر اساس معیارهای مورفولوژیک می باشد.در سال های اخیر مورفولوژی جایگاهی را برای استفاده از تکنیک های مولکولی به عنوان قدرت حرکت در رده بندی به وجود آورده است که اغلب به دلایلی ارزیابی را حتی را در مورد ارتباطات وتشخیص گونه های جدید وحتی طبقاتی بر مبنای ترتیب S16 و S18، rDNA ژن ها را راحت کرده است.اعضای یک شاخه جدید از انواع اصلی پروتوزوآ شاخه های متفاوتشان را نشان می گذاترند.آمیب هم همین گونه در یک مجموعه گردآوری شده شاخه قرار داده می شود که تعدادی از طبقات رده بندی شده متفاوت را هم شامل می شود ما در قسمت پایین نمونه ای از رده بندی آمیب را نشان داده ایم
۳-عفونت و بیماری خلاصه خصوصیات بیماری مربوط به ارگانیسم های می تواند در جدول ۲ یافت شود.
۱-۳سیستم عصبی عمومی: از میان بیماری های عفونت مغز، ایسفالیتیدها توسط Acastha mpbe spp و N.Flow;eri به وجود می آیند. بیماری به وجود آمده توسط Naegleria به صورت منتیتگوسفالیتید ابتدائی (PAM) درمی آید و با شنا و دیگر فعالیت های آبی حاصل می شود. (شکل ۷). Naegleria به عنوان یک آمیب تروپیک یا کیستی به درون بینی می روند چون در آب شناور هستند و از بینی به سمت عصب بویایی می روند و از آنجا وارد مغز می شوند (۱۹۷۳ Martinez). در آنجا به سیستم بویایی حمله می کنند و مستقیماً روی مغز اثر می گذارند.

برای مشاهده محصول مشابه پیشنهاد می‌کنیم فایل کامل و عالی مقاله آمیب و پروتوزآ به عنوان عوامل بیماری زونوتیک آبی را ببینید.

و با گسترش آمیب ها در مغز باعث عفونت مغزی می گردند و یک یا دو روز بعد از آن به فاصله ۷ تا ۱۰ روز بعد از عفونت منجر به مرگ میزبان می شوند. Acanthamoeba (شکل ۸ و ۹) و Balamuthia (شکل ۱۰) به عنوان عوامل اینسفالیتین آمینی نشان داده شده اند. (GAE) و معمولاً بدون مننژیت در بر می گیرند. مداخل ورودی برای این دو ارگانیسم یا از میان خراش های پوستی که در معرض خاک قرار می گیرند یا کیست هایی هستند که در اندام های ترشحی به وسیله گرد و غبار و عواملی که در خاک وجود دارند آلوده شده اند. هیچ ارتباطی بین فعالیت های آبی و عفونتی که گزارش شده است وجود ندارد اما ممکن است که ریشه عفونت داشته باشند. با توجه به محل ورود، آمیب به صورت هماتوژنیستی در مرکز سیستم عصبی پخش می شود (CNS) و در آنجا باعث CAE می شود. زمینه های تاثیر مغزی شامل مخ، مخچه، و ساقه مغز می باشد اما آمیب عموماً در CSF یافت نمی شود. بیماری ها وابسته به محل ورود به وجود می آیند. انواع GAE و عفونت کرونیک می تواند هفته ها تا سال ها بعد از عفونت هم مشخص نباشد.